Meer lezen over Coachen op loslaten

De link naar mindfulness

De uitwerking van de Sedona methode is vergelijkbaar met het beoefenen mindfulness en meditatie. Bij deze technieken gaat het om waarnemen tot de storm vanzelf zakt en ze vragen veel oefening en doorzettingsvermogen. Bij Sedona gaat het ook om waarnemen, maar in de methode begeleid je jezelf stapje voor stapje door de storm. Daarom is deze tool makkelijker en toegankelijker voor meer mensen. De Sedona methode combineert goed met mindfulness en meditatie, het heeft een versterkend effect.

Waarom werkt de Sedona methode?

Door jezelf de serie vragen te stellen komt er meer bewustwording en een natuurlijke beweging tot verwerken wordt hiermee in gang gezet. Je vlucht niet langer of stopt het niet weg, je bent open en eerlijk naar jezelf ten aanzien van een bepaalde problematiek. Ook helpt het je om in het moment te zijn. Niet het antwoord op de vragen zijn uiteindelijk van belang, maar de vragen zelf die je tot een ‘ja’ of ‘nee’ brengen. Het gaat er bij deze methode om dat je ervaart wat de vragen – door ze aan jezelf te (durven) stellen – met je doen. Iets toelaten is de eerste stap naar herstel.

De Sedona methode is ontwikkeld en wetenschappelijk onderzocht in Amerika. De onderzoekers concludeerden: The Sedona Method is an outstanding technique “for its simplicity, efficiency, absence of questionable concepts and rapidity of observable results.” De resultaten van de proefpersonen waren fysiek duidelijk meetbaar, na een korte beoefening van de methode daalde de hartslag, bloeddruk en spierspanning significant.

Geschiedenis
Er was in 1952 een pionier die de helende kracht van loslaten spontaan in zichzelf ontdekte. De fysicus en ingenieur Lester Levenson werd op zijn 42ste na een tweede hartaanval door zijn behandelende artsen naar huis gestuurd om daar te sterven. Maar eenmaal thuis deed hij een opmerkelijke ontdekking. Hij had zich neergelegd bij de mededeling van zijn cardioloog dat hij nog slechts enkele weken te leven had. Er waren immers in 1952 geen hightech dotterbehandelingen of by-pass operaties. Hij besloot om in de dagen die hem nog restten, zich bezig te houden met de vraag: Wie ben ik? En wat is geluk? Terwijl hij deze vragen onderzocht, liet hij, alles wat hij niet was, los. Wat overbleef was de achtergrond-stilte waarin al zijn gevoelens en gedachten verschenen en ook weer verdwenen.

Behalve het hartinfarct leed hij ook aan maagzweren, hoge bloeddruk, allergieën, diverticulitis, migraine, burn-out en zwaarmoedigheid. Hij genas echter volledig van al zijn lichamelijke kwalen en ook zijn depressies verdwenen. Heel opmerkelijk want voor de behandeling van die depressies was hij vier jaar lang in psychoanalyse geweest bij een collega van Sigmund Freud (die na vier jaar had gezegd dat hij een hopeloos geval was).

Hij leefde daarna nog 42 jaar in volkomen geestelijke vrijheid. En in die tijd deelde hij zijn ontdekking met iedereen die daar open voor stond. Later verhuisde hij van Manhattan, New York naar Sedona, (in de staat Arizona) en werd zijn unieke ontdekking van het “innerlijk loslaten” “De Sedona Methode” genoemd.